BE CLIMATE | BUY CO2 NEUTRAL

= Met BE CLIMATE gecompenseerde hoeveelheid CO₂ in kg. Dit komt overeen met ...

km met de auto

bomen die CO₂ binden

wascycli op 60°C

ONZE MERKWARARDEN

In partnerschap

Het nieuwe BE CLIMATE-merk is de afspiegeling van onze visie ‘Partner for Generations’, die we al tientallen jaren toepassen. Het hele Port-team voelt zich met alle klanten en zakenpartners wereldwijd verbonden. Want wij weten dat we alleen samen succesvol kunnen zijn. Bovendien zetten we ons in om zorgvuldig met natuurlijke hulpbronnen om te gaan. Met andere woorden: we bewaren ze voor de volgende generaties.

Innovatief

BE CLIMATE is het nieuwe klimaatneutrale merk van PORT INTERNATIONAL en biedt als eerste merk CO₂-neutrale groenten en fruit aan. Wij houden de vinger aan de pols en hebben een neus voor wat mensen en markten beweegt. Zo brachten we als pionier in de industrie al eind jaren 90 met succes Bio en Fairtrade op de markt.

Geloofwaarding

Wij spelen open kaart. Want klimaatneutraal moet transparant zijn. Daarom komen we er eerlijk voor uit dat we nog een lange weg te gaan hebben. Maar die zullen we vol overtuiging en voor iedereen traceerbaar afleggen. Bij BE CLIMATE kan elke klant via een QR-code of ID-nummer gemakkelijk en meteen controleren welke concrete bijdrage hij heeft geleverd door te kiezen voor klimaatneutraal kopen.

WAT BETEKENT KLIMAATNEUTRAAL?

BEREKENEN: CO₂-VOETAFDRUK

CO₂-balans van het bedrijf en zijn producten

VERMINDEREN: CO₂-UITSTOOT

Klimaatbeschermingsstrategie om de CO₂-uitstoot te verminderen

COMPENSEREN: RESTERENDE HOEVEELHEID CO₂

Ondersteuning van projecten voor klimaatbescherming

DE WEG: BEREKENEN. VERMINDEREN. COMPENSEREN.

Klimaatneutraal betekent voor ons dat we als bedrijf klimaatvriendelijk handelen en onze klanten producten kunnen aanbieden waarbij de opgelopen CO₂-uitstoot wordt gecompenseerd door internationaal erkende projecten voor klimaatbescherming. Dit stelt de klanten en consumenten effectief in staat om eenvoudig en traceerbaar het klimaat te beschermen. Hiervoor berekenen we de volledige CO₂-uitstoot die groenten en fruit produceren, van herkomst tot verkooppunt en verwijdering. Dit omvat de teelt, het verpakkingsproces, de logistiek en de verwijdering van verpakkingsmateriaal. Vervolgens verminderen we waar mogelijk de CO₂-uitstoot en compenseren we onvermijdelijke CO₂-uitstoot door gecertificeerde projecten voor klimaatbescherming.

Natuurlijk weten we dat klimaatneutrale projecten slechts een eerste stap zijn en dat er nog moeten volgen. Maar het is wel een stap die nu meteen uitvoerbaar is. En dat is doorslaggevend voor ons! Zelfs klimaatneutrale groenten en fruit zullen uitstoot blijven produceren. Daarom willen we in de toekomst ook onze partners motiveren om naar innovatieve en klimaatvriendelijke alternatieven te zoeken. Ons doel is onze eigen CO₂-uitstoot en die van de hele supply chain tot een minimum te reduceren.

PROJECTEN VOOR KLIMAATBESCHERMING

Drinkwaterproject in Malawi

Twee miljard mensen in de wereld hebben geen toegang tot drinkwater. Vele gezinnen hebben geen andere keuze dan met de eenvoudigste middelen water te koken op een open vuur. Dit veroorzaakt CO₂-uitstoot, en afhankelijk van de regio worden steeds grotere gebieden ontbost. Door beschadigde waterputten te herstellen en extra nieuwe putten te boren, zorgt het project in Kasungu, Malawi, ervoor dat huishoudens minder brandhout gebruiken voor waterzuivering en dat op deze manier CO₂-uitstoot wordt vermeden.

Windenergieproject in Chili

Dit project draagt ertoe bij dat aan de Chileense vraag naar elektriciteit wordt voldaan met hernieuwbare, schone en emissievrije elektriciteit, ter vervanging van energie uit fossiele brandstoffen. Het park werd in oktober 2010 in gebruik genomen en bestaat uit twee windparken met in totaal 57 windturbines. Aangezien energie uit wind wordt opgewekt zonder fossiele brandstoffen, wordt zij als emissieloos beschouwd. De uitbreiding van de opwekking van hernieuwbare energie is van essentieel belang om de opwarming van de aarde een halt toe te roepen en de energievoorziening op lange termijn veilig te stellen.

NADERE INFORMATIE OVER KLIMAATNEUTRALITEIT

In de discussie worden de begrippen CO₂-vrij en klimaatneutraal keer op keer door elkaar gebruikt. Het zijn echter verschillende aspecten van klimaatbescherming. Als een product of dienst CO₂-vrij is, betekent dit dat er bij de productie of levering helemaal geen CO₂-uitstoot ontstaat – en wel in de hele supply chain, met inbegrip van grondstoffen, logistiek en verpakking. Klimaatneutraal daarentegen betekent dat de CO₂-uitstoot van een product volgens de gevestigde normen werd berekend en in een tweede stap door een gecertificeerd klimaatbeschermingsproject werd gecompenseerd. Er zijn nagenoeg geen CO₂-vrije producten. Klimaatneutraal daarentegen kan elk product zijn volgens deze definitie. Het potentieel voor CO₂-vermindering is in de meeste gevallen echter beperkt – op zijn minst op korte termijn. Zo bijvoorbeeld kan een transportbedrijf zijn volledige vrachtwagenpark niet van de ene dag op de andere vervangen. Maar het kan de CO₂-uitstoot per tonkilometer wel beetje bij beetje optimaliseren door chauffeurstraining en een geoptimaliseerde benutting. Niettemin moet het bedrijf vandaag al met het compenseren van CO₂ beginnen en zo snel mogelijk klimaatneutraal worden.

Punt van kritiek: CO2-compensatie volstaat niet om afdoende bij te dragen aan de internationaal overeengekomen klimaatdoelstellingen.

Dat is helemaal waar: met CO2-compensatie alleen kunnen we het klimaat niet redden. Wat we nodig hebben, is een fundamentele herstructurering van de wereldeconomie, onverbiddelijk komaf maken met alle fossiele brandstoffen, duidelijk energiebesparende processen invoeren in de productie en het verkeer, en waarschijnlijk zelfs de consumptie herinterpreteren.

Tot deze stappen zijn uitgevoerd, is CO2-compensatie echter een heel cruciaal onderdeel van klimaatbescherming. Volledig overschakelen op hernieuwbare energiebronnen en de uitstoot tot nul herleiden, is volgens de huidige stand van de techniek echter niet mogelijk. Het volgende is dus ook waar: Zonder compensatie, dus zonder klimaatneutrale producten en bedrijven, kunnen we de klimaatdoelstellingen van Parijs niet halen.

Punt van kritiek: zonder het mechanisme van klimaatneutraliteit zou de markt voor zonne-, water- en windenergie zich ook verder ontwikkelen.

Schone energie uit hernieuwbare energiesystemen zou zonder het promoten van klimaatbescherming vooral mogelijk zijn in landen die al over de bijbehorende technologieën beschikken of die zich deze kunnen veroorloven – dus in de rijke landen. In regio’s waar klimaatbeschermingsprojecten gewoonlijk worden ontwikkeld, zou het er heel anders uitzien omdat dit doorgaans opkomende en ontwikkelingslanden zijn.

En dat is precies het principe van het Clean Development Mechanism uit het Protocol van Kyoto: met de ondersteuning van de industrielandenlanden een duurzame ontwikkeling in de armere landen mogelijk maken.

Critici van CO₂-compensatie argumenteren regelmatig dat compensatie alleen maar het slechte geweten van klimaatzondaars sust en vergelijken dit principe vaak zelfs met de aflaatcommercie uit de middeleeuwen. Maar in dit geval staan achter de CO₂-compensatie effectief internationaal erkende klimaatbeschermingsprojecten, die in het hier en nu een concreet en bewezen effect hebben – in tegenstelling tot de kerkelijke aflaten. In de projectdocumentatie kun je precies traceren hoeveel CO₂-uitstoot een project heeft bespaard. De financiële steun hiervoor volgt pas achteraf. Je hoeft dus niet in verlossing in het hiernamaals te geloven, maar moet vooral kunnen lezen en een beetje kunnen rekenen om dit effect te begrijpen.

Punt van kritiek: bedrijven compenseren alleen maar voor een zuiver geweten, zonder eerst te voorkomen en te verminderen, zoals het principe van klimaatneutraliteit vereist.

Bij allesomvattende klimaatbescherming gaat het erom CO₂-uitstoot zo veel mogelijk te voorkomen en onvermijdelijke uitstoot te verminderen. De resterende emissies moet men dan compenseren om klimaatneutraliteit te bereiken.

Deze benadering wordt door talrijke bedrijven gehanteerd die zich tot klimaatneutraliteit hebben verbonden, waaronder Schneider Schreibgeräte, Trodat, Sympatex en vele andere. De critici zijn zich daar vaak niet van bewust of vinden de gerealiseerde reductiedoelstellingen ontoereikend. Hierbij wordt echter vaak vergeten dat er bij reductie een onderscheid moet worden gemaakt tussen doelstellingen op korte termijn en op lange termijn. Op korte termijn kunnen de meeste bedrijven slechts een heel klein deel van hun uitstoot verminderen. Ze zijn te afhankelijk van bestaande technologieën en hun toeleveranciers (de meeste bedrijven kopen al ongeveer 80 procent van hun uitstoot van hun toeleveranciers). Op lange termijn is er echter heel veel mogelijk en vele bedrijven gaan deze uitdagingen aan met langetermijnstrategieën voor klimaatbescherming, het stellen van duidelijke en deels wetenschappelijk gebaseerde doelen en nauw overleg met toeleveranciers (bijvoorbeeld CDP Supply Chain Inititiative).

Het is dan ook kortzichtig om het instrument van compensatie compleet te demoniseren omdat de critici van mening zijn dat het aspect van vermijden en verminderen in vele gevallen tekortschiet. Hierdoor ontstaat bij het publiek de indruk dat het beter zou zijn uitstoot niet te compenseren. Maar precies dat is fout: hoe meer bedrijven – en particulieren – uitstoot compenseren en daarvoor klimaatbeschermingsprojecten ondersteunen, hoe beter het is voor het klimaat en hoe minder emissies er effectief in de atmosfeer terechtkomen.

Punt van kritiek: projecten besparen helemaal geen CO₂.

Wie CO₂ compenseert en daarvoor een klimaatbeschermingsproject ondersteunt, moet heel nauwgezet nagaan om wat voor een project het gaat, of samenwerken met een partner die de markt kent en een grondige preselectie doet.

Er is een hele reeks internationaal erkende en betrouwbare normen voor klimaatbeschermingsprojecten. Deze worden regelmatig gecontroleerd door onafhankelijke organisaties zoals TÜV, SGS of PwC en de precieze hoeveelheid effectief verminderde CO₂-uitstoot wordt met terugwerkende kracht bepaald. Projecten met deze normen bestaan al en hebben de CO₂ aantoonbaar verminderd in het verleden. Voorbeelden hiervan zijn de Gold Standard, de Verified Carbon Standard, de Climate, Community and Biodiversity Standard, Plan Vivo, de Social Carbon Standard en de Fairtrade-klimaatnorm.

Als er bovendien dubieuze projecten zijn, die bijvoorbeeld vooraf geld inzamelen dat pas later voor CO₂-verminderingen wordt gebruikt, dan heeft dit geen invloed op de kwaliteit van de projecten die serieus ontwikkeld en berekend werden.

De mogelijkheid van CO₂-compensatie zet aan tot gedrag dat we eigenlijk zouden moeten onderscheppen.

Bedrijven die klimaatneutraal zijn of klimaatneutrale producten aanbieden, hebben hun eigen CO₂-uitstoot onder de loep genomen en een bewustzijn voor hun voetafdruk ontwikkeld. Zij weten welke processen en producten klimaatvriendelijk zijn en welke schadelijk zijn voor het klimaat en kunnen hun acties beter inschatten. Ze nemen de verantwoordelijkheid voor de emissies die ze veroorzaken.

Natuurlijk zijn er ook producten waarvan bekend is dat ze schadelijk zijn voor het klimaat en die voor het halen van onze klimaatdoelstellingen door klimaatvriendelijke alternatieven moeten worden vervangen. Het onderwerp van kritiek hierbij zijn wegwerpartikelen van kunststof of korteafstandsvluchten. Hierover zijn al talrijke maatschappelijke debatten gevoerd om deze sterker te reguleren of helemaal te verbieden. Klimaatneutraliteit kan deze noodzakelijke processen niet tegenhouden. En ook de consumenten verwachten producten die op zich al consequent en geloofwaardig zijn. De impulsen en governance moeten dus veel sterker vanuit de politiek en de publieke druk van de consumenten komen.

Er zou onduidelijkheid bestaan over hoe het geld voor de CO₂-compensatie wordt gebruikt. CO₂-compensatie is geen donatie, maar een dienstverlening. In tegenstelling tot donaties, ontvangt de klant een concrete tegenwaarde: de compensatie van een precies bepaalde hoeveelheid CO₂, waarvoor hij een bepaalde prijs betaalt. Verschillende projecten hebben verschillende prijzen per ton CO₂, afhankelijk van de regio van het project, de technologie, de certificeringsnorm enz. De prijs van een project kan in de loop van de tijd ook veranderen. De efficiëntie van het gebruik van middelen voor klimaatbeschermingsprojecten staat over het algemeen zeer hoog aangeschreven. Bovendien worden de meeste projecten niet uitsluitend met de verkoop van certificaten gefinancierd. De certificaten vullen een financieringstekort aan dat absoluut noodzakelijk is voor de implementatie van een project. De verkoop van certificaten is ook een financiering met terugwerkende kracht van een bestaand project. De CO₂-compensatie heeft al plaatsgevonden en de projecten werden al gerealiseerd.